Inspiratie put ik in de eerste plaats uit de cliënten en de personen (en ondernemingen, profit en non-profit), waarmee ik in de afgelopen jaren heb mogen samenwerken. Zij hebben mij in staat gesteld om dromen in daden om te zetten.
Carl Gustav Jung, die met zijn kijk op de mens inzichten én handvatten heeft aangereikt, waarmee ik beter in staat ben om cliënten een ‘spiegel voor de geest’ aan te bieden als hulpmiddel bij zelfanalyse en zelfbewustzijn.
Robert E. Quinn, die met zijn ‘concurrerende waarden’ theorie de spanning inzichtelijk en begrijpelijk heeft gemaakt in de stijl van leidinggeven (mens- en/of zaak/resultaatgericht) en daarmee heeft bijgedragen aan de discussie over en verbetering van training en coaching van leidinggevenden.
Ricardo Semler, die met zijn Semcostijl heeft laten zien dat het zelf verantwoordelijk maken van mensen in bedrijven voor resultaat en de organisatie ervan een positief effect kan hebben op de gezondheid van mens en onderneming (vitale mensen maken vitale organisaties; minder regels en minder toezicht zorgen voor grotere productiviteit en geluk).
Erich Fromm heeft mij inzicht gegeven in de spanning tussen enerzijds de behoefte aan vrijheid en zelfstandigheid en uniek willen zijn (onderscheiden) en anderzijds de behoefte aan veiligheid en geborgenheid en ergens bij willen horen (aanpassen).
Frank van Marwijk met zijn veelkleurige kijk op communicatie.
Benedictus, die met zijn leefregels Balans tussen activiteit en bezinning (arbeid en contemplatie) mij inzicht heeft gegeven in een meer bewuste manier van leven. In benedictijns leiderschap is goed luisteren van belang; de juiste maat houden; niet hoogmoedig, wispelturig of grof zijn maar wijs. Daarnaast zijn goed tijdsmanagement en een juist levensritme van wezenlijk belang. Spiritualiteit in leiderschap is essentieel.
Manfred Kets de Vries is bekend geworden door zijn psychoanalytische kijk op leiderschap. Uit zijn onderzoeken concludeert Kets de Vries dat effectieve leiders over clusters van vaardigheden bezitten. Die vaardigheden liggen op het persoonlijke, sociale en cognitieve vlak:
Irvin Yalom, een psychiater uit de VS, die ooit beroemd was onder zijn vakgenoten (in opleiding) vanwege zijn schrijverij over groepstherapie. Is ergens in de jaren ’90 begonnen met het schrijven van casestudies op een heel toegankelijke en kwetsbare (doe maar gewoon) manier. Voor mij een belangrijke bijdrage aan mijn demystificering van het vak psychotherapie en de psychotherapeut en een belangrijke inspiratiebron vanwege zijn kijk op mensen en zijn rol als psychotherapeut.